Natuurlijk ben ik weer veel te vroeg op Schiphol. Ik moet er niet aan denken om te laat te zijn en mijn gasten te missen. Ik koop nog even de zoveelste lipstick bij de Hema, haal bij AH to Go een broodje voor later in de middag en ga snacken bij Burger King. Als ik mijn mond heb gecontroleerd op kruimels, haal ik het keycord met badge waarop staat dat ik reisbegeleider ben uit mijn tas, pak het klembord met de overduidelijke One2gethertravel sticker op de achterkant en doe een paar blauwe kofferlabels om mijn rugzak en koffer. Ik ben er klaar voor!
Als ik naar het ontmoetingspunt loop, zie ik dat er al een paar gasten staan. Ze hebben duidelijk plezier met elkaar en het feit dat zij ook veel te vroeg zijn, geeft aan dat ze er, net als ik, zin in hebben! Bij het voorstellen doen de eerste grapjes al de ronde en ik weet zeker dat dit een leuke reis gaat worden. De overige deelnemers druppelen binnen. Een paar ervaren reizigers hebben de avond ervoor ingecheckt en gaan alvast door de douane. Ik loods de rest langs de incheckbalie en na de douane gaan we met elkaar koffie drinken.
Ik probeer mijn gasten een beetje in te schatten. Er is een man die zich een beetje afzijdig houdt, hij lijkt zich niet erg op zijn gemak te voelen. Ik kan me dat wel voorstellen, want voor sommige deelnemers is het de eerste keer dat ze alleen met een groep singles op reis gaan. Sommige reizigers hebben ze een emotionele rugzak bij zich en misschien herinnert de man zich wel dat hij hier de laatste keer met zijn vrouw was voordat ze overleed of gingen scheiden. Ik ga naast hem zitten en probeer een praatje aan te knopen. Hij lijkt van het kleine beetje aandacht op te leven. Later in de week zal ik hem zien veranderen van een teruggetrokken, schuwe man in een grappige en onderhoudend persoon. Ik zie hem in deze week duidelijk opbloeien.
Als ik mijn gezelschap verder bekijk zie ik meteen een paar vrolijke vrouwen die overal plezier in hebben en graag grapjes maken. Maar ik zie ook een vrouw van mijn leeftijd die vrolijk probeert te zijn, terwijl ik duidelijk verdriet in haar ogen zie. Mijn oog valt op iemand, waarvan ik al bijna zeker weet dat ze me het de komende week moeilijk kan gaan maken. Het is een vrouw die het hoogste woord heeft, een geforceerde glimlach op haar gezicht krijgt als iemand haar aanspreekt, maar een verbeten en ontevreden trek om haar mond heeft als niemand naar haar kijkt. Zoveel mensen, zoveel zinnen denk ik. Single reizen in groepsverband.
Als we na de reis in het hotel aankomen, gaat bijna iedereen na het inspecteren van de kamer nog even naar de bar. De ober kent me nog van de vorige keer en biedt me meteen het drankje aan waarvan hij nog weet dat ik het lekker vind. Het voelt bijna als thuiskomen. Ik hoor het geroezemoes van de gasten nog een poosje aan en concludeer tevreden dat ik het getroffen heb met deze groep. In de week die volgt, worden in vol vertrouwen ontboezemingen gedaan, problemen aangehoord en geanalyseerd, wordt gehuild, maar ook heel veel gelachen. Voor de één is deze reis gewoon een tussendoortje tussen twee andere reizen in, voor de ander is deze reis de start van een nieuw leven, gesterkt door de verhalen en adviezen van lotgenoten. Wat altijd bij iedereen zal blijven, is een mooie herinnering waar ze nog lang van nagenieten.
Reisleidster Ank